peygamber efendimizin en meşhur hadislerinden... Kendini bilen Rabbini bilir mi?
bu konuda bazı erenlerin sözleri...
Hz. Ali'ye sormuşlar ya Ali Hakkı ne ile bildin.... Hakkı Hak ile bildim demiş...
başka bir hadisinde de: Bütün alemler sende dürülüdür ama sen bilmezsin demiş..
demek ki sen bilmezsinden maksat kendini bilmezsindir...
hacı bayram-ı velinin de çok hoş bir şiiri vardır bu konu da...
Bilmek istersen seni,
Cân içinde ara cânı.
Geç cânından bul ânı,
Sen seni bil, sen seni.
Kim bildi ef'âlini,
Ol bildi sıfâtını,
Anda gördü zâtını,
Sen seni bil, sen seni.
Görünen sıfâtındır,
O'nu gören zâtındır,
Gayri ne hâcetindir,
Sen seni bil, sen seni.
Kim ki hayrete vardı,
Nûra müstagrak oldu,
Tevhîd-i zâtı buldu,
Sen seni bil, sen seni.
Bayram özünü bildi,
Bileni anda buldu,
Bulan ol kendi oldu,
Sen seni bil, sen seni.
bu şiirde anlatılan üzere... Kişinin kendisine benim dediği Üç özelliği vardır... birincisi Efalleridir kim bilirse Efalini amelini O Efalin Kaynağının Sıfatlardan geldiğini anlar.. bu yüzden bizim yaptığımız her Efal bir Esma Sıfatının tecellisidir...
mesela bu kelam.... İlimin tecellisidir.. Amel olmuştur... bu yüzden de her efal sıfatlarımızın görünmesi Zahire çıkmasıdır..
Efallerin Kaynağı Sıfatlardır ve Sıfatlarda AN'dan gelir... kişi Sıfatlarını Seyreylemeye Başladığında Sıfatlarının Mevcudiyetinden geldiğini AN'lar.. ve Zatı ile tanışır.. kişinin bu Üç özelliğinin bir olduğunu İdrak etmesinden gayrı ihtiyacı yoktur...
yani bedenin nimetlerini Rezzak olan Allah bir şekilde tedarik eder.. kişinin bu alemde ki tek sorumluluğu kendini bilme sorumluluğudur
mevlananın bir sözü var... İnsanın değeri gördüğü kadardır der.. başka bir değeri yoktur Hak divanında..
bu konuda bazı erenlerin sözleri...
Hz. Ali'ye sormuşlar ya Ali Hakkı ne ile bildin.... Hakkı Hak ile bildim demiş...
başka bir hadisinde de: Bütün alemler sende dürülüdür ama sen bilmezsin demiş..
demek ki sen bilmezsinden maksat kendini bilmezsindir...
hacı bayram-ı velinin de çok hoş bir şiiri vardır bu konu da...
Bilmek istersen seni,
Cân içinde ara cânı.
Geç cânından bul ânı,
Sen seni bil, sen seni.
Kim bildi ef'âlini,
Ol bildi sıfâtını,
Anda gördü zâtını,
Sen seni bil, sen seni.
Görünen sıfâtındır,
O'nu gören zâtındır,
Gayri ne hâcetindir,
Sen seni bil, sen seni.
Kim ki hayrete vardı,
Nûra müstagrak oldu,
Tevhîd-i zâtı buldu,
Sen seni bil, sen seni.
Bayram özünü bildi,
Bileni anda buldu,
Bulan ol kendi oldu,
Sen seni bil, sen seni.
bu şiirde anlatılan üzere... Kişinin kendisine benim dediği Üç özelliği vardır... birincisi Efalleridir kim bilirse Efalini amelini O Efalin Kaynağının Sıfatlardan geldiğini anlar.. bu yüzden bizim yaptığımız her Efal bir Esma Sıfatının tecellisidir...
mesela bu kelam.... İlimin tecellisidir.. Amel olmuştur... bu yüzden de her efal sıfatlarımızın görünmesi Zahire çıkmasıdır..
Efallerin Kaynağı Sıfatlardır ve Sıfatlarda AN'dan gelir... kişi Sıfatlarını Seyreylemeye Başladığında Sıfatlarının Mevcudiyetinden geldiğini AN'lar.. ve Zatı ile tanışır.. kişinin bu Üç özelliğinin bir olduğunu İdrak etmesinden gayrı ihtiyacı yoktur...
yani bedenin nimetlerini Rezzak olan Allah bir şekilde tedarik eder.. kişinin bu alemde ki tek sorumluluğu kendini bilme sorumluluğudur
mevlananın bir sözü var... İnsanın değeri gördüğü kadardır der.. başka bir değeri yoktur Hak divanında..