B
İnsan birşeyi sevdimi; sevdiklerininde kavuşmasını ister. Namaz kılmayan mîrac'dan mahrumdur. Mîracta ne hikmetler vardır.
Bir dâvâ ne kadar sıkıntı içinde olmuşsa, o kadar uzun ömürlü olur ve haktır.
Adem aleyhisselam; kupkuru bir dünyaya geldi, yıllarca değil yüzyıllarca sıkıntı çekti. sonra peygamber efendimizin yüzüsuyuhürmetine dua etti. (rabbenâ zalemnâ enfüsenâ...) duasını devamlı okurdu. Sonra, iki evladından biri diğerini öldürdü... bir baba için ne zordur...!
Nuh aleyhisselam 950 sene uğraştı. inanmadılar, çok eziyet ettiler,.. döverlerdi, herseferinde öldü diye bırakırlardı. Cebrail aleyhisselam gelir yaralarını sarardı, tekrar tebliğe başlardı....sonra Allahü teala Ona gemi verdi.
İbrahim aleyhisselam'ı ateşe attılar, oğlunu kesme emri verildi,.. ki bu; Allahütealanın halîl'i, Peygamberi.
Musa aleyhisselamda çok çekti; doğduğu sene firavun bütün erkek çocukları öldürdü. senelerce çobanlık yaptı. dönerlerken, hanımı hamile,.. zifîri karanlık, çaresiz, bir ışık gördü, ışığa gitti. orada Allahü teala Onunla konuştu (mîrac değil, mîrac yalnız peygamber efendimize verildi). Musa aleyhisselam bir kişi gördü, etleri lîme lîme dökülmüş,... Mûsâ aleyhisselam; yâ Rabbî, bunun günahı nedirki, buna böyle ceza verdin dedi. Allahü teala; yâ Musa ceza değil, mükafat verdim, o öyle yüksek makamlar istediki, o makamlara kavuşması için bunu çekmesi lazım dedi.
Eyyüb aleyhisselam'ın kurtlanmadık yeri kalmamıştı...
Yakub aleyhisselam ağlamaktan gözlerini kaybetti...
Yusuf aleyhisselam, kuyuya atılmak kolaymı?...
Zekeriyya aleyhisselam, ağacın içinde ağacla birlikte kesildi...
Îsâ alyhisselam 30 kadar kişiyi ikna etti diye neler çekti.
Bunlar hepsi peygamberdi. neden bu kadar sıkıntı çektiler,.. Lâ ilâhe illallah dedikleri için... Peygamber efendimiz (sallallahu aleyhi vesellem); benim çektiğimi hiçkimse çekmedi buyuruyor. yani en fazla sıkıntıyı Peygamber efendimiz çekti.
Allahü teala dünyayı verdiğine ahireti vermez.
Hadîs'i kutsîde; iki korkuyu bir kalbde cem etmem buyuruluyor. Dünyada Allahü tealadan korkanlar ahiretde korkmasın, dünyada korkmayanlar ahiretde çok korksun.
-Mîrac aklın bittiği, Îmanın başladığı yerdir.
-Mîrac namazdır.
Îmân inanmaktır.
Peygamber efendimiz, Ümmihânî'ye mîracı söyleyince, aman bunu kimseye anlatma, kimse inmaz ve inananlarda vazgeçer dedi.
Peygamber efendimiz'de o halde anlatacağım, inanmayacak olan sonrada vazgeçer, çürük taşlar üzerine bina olmaz, ayrılacak olan şimdiden ayrılsın, sağlamları kalsın buyurdu.
Akıl durdu, zaman durdu, herşey durdu, îmân başladı. Çok hikmetler var. Peygamber efendimiz hiç yalan söylememiştir.
Derler ki; cenneti cehennemi gidip gören varmı? Var. Kim var, hayatında hiç yalan söylememiş olan hazreti Muhammed (sallallahü aleyhi vesellem) var.
1400 senedir devam eden başka bir olay yok... işte mîrac 1400 senedir devam ediyor.
Hazreti Ebu Bekr efendimiz neler çekti, kaç kere dövdüler, Hazreti Ömer efendimiz namaz kılarken şehid edildi, Hazreti Osman efendimiz Kur'an-ı Kerîm okurken şehid edildi...Hazreti Ali efendimizin çektikleri, hele Hazreti Hüseyin efendimizin Başına gelenler, mâlûm.
Yâni Peygamber efendimizin vârisleride çok çektiler... neiçin,...! Allah var dedikleri için.
Dolayısıyla îmân, inanmak çok zor, inandırmak daha zor.
Îman; Allahü tealanın kullarına ihsân ettiği hususi nimetidir. (îmanı olanlar oynasa yeridir).
Herkesin yaptığı bütün ibadetlerin sevabları, katlanarak hazreti EbuBekre, sonrada birmisli daha katlanarak Peygamber efendimize verilmektedir.... hem kâinât O'nun hatırına yaratılmış, hem herkesin sevablarıda O'na verilmektedir.
Hazreti Ebu Bekr herkesden evvel îmân etti, malını ve canını verdi.
Mü'min toprak gibidir. mütevâzîdir. Ne şikayet eder, ne şikayet edilir.
Herkes elindeki taşı, gücüne göre fırlatır. taşı atma gücü îmâna ve ihlasa bağlıdır. başkaları sizi severse inanır. sevmezse inanmaz.
Her mübarek gece kıymetlidir. Fakat mi'rac gecesinin ayrı bir hususiyeti vardır…. Izdırab ve sevincin bir arada yaşandığı gecedir. Peygamber efendimiz bir ay taifte islamiyeti anlattı, hiç kimse inanmadı, alay ettiler, çocuklara taşlattılar. Üzüntülü bir şekilde dönerlerken, bir bağ kenarında oturup biraz istirahat ettiler. Addas adındaki, oradaki bağın bekcisi üzüm getirdi, peygamber efendimiz bismillahirrahmanirrahim deyince, addas şaşırdı, bu sözü buralarda hiç duymadım dedi… peygamber efendimiz sen nerelisin diye sorunca nineveliyim dedi, kardeşim yunusun memleketindensin, o da benim gibi peygamberdi buyurdu.
Addas, yunusu buralarda kimse bilmez, bu güzel yüzün, bu güzel sözlerin sahibi asla yalancı olamaz dedi ve iman etti, bende sizinle gelmek istiyorum dedi…. Peygamber efendimiz ona şimdi sen burada kal, yakında ismimi heryerde işitirsin, ozaman bana gel buyurdu. Bir ay kimse inanmadı, yolda dönerken birkişi iman etti…. Gece ebu talip mahallesinde amcasının kızının evine geldi, aç amcan oğlu Muhammedim buyurunca, ümmü hani; haber verseydiniz yiyecek bir şeyler hazırlardım, yedirecek bir şeyim yok dedi…. Peygamber efendimiz; yiyecek içecek gözümde yok, Rabbime ibadet edecek biryer bana yeter buyurdu….
Allahü teala Cebrail aleyhisselama, habibim bu halde gene bana yalvarıyor, çok üzüldü, onu ben teselli edeceğim, git habibimi bana getir buyurdu…
Evvela mescid-i aksaya geldiler, bütün peygamberlere imam oldu, (tabii ozamanki mescid-i aksa şimdiki yer değil, altkatında bir yerdi, kıblede şimdiki gibi değildi, mescid-i aksa enkıymetli 3 yerden biridir. …)
Peygamber efendimiz gitti, Allahü tealayı bilinemeyen, anlaşılamayan şekilde gördü, … ya rabbî ümmetimede bunu isterim dedi…. İşte namaz bize mirac olarak verildi…
Namaz miractır. Allahü teala namaz gibi bir nimeti insanlara ihsan etti.
Namaz varsa hayat vardır…. Namazdan mahrum olan her şeyden mahrumdur… namaz yoksa insan bir işe yaramaz…namaz Allah sevgisini arttırır, duanın kabulüne sebeptir. Allah yolunda olanın duası makbuldür.
Büyüklerimiz buyuruyorlar ki, “bir dava ne kadar çok üzüntü ve sıkıntılı olursa o kadarda uzun sürer”. Peygamber efendimiz ençok sıkıntıyı ben çektim buyuruyor, o halde dînide kıyamete kadar sürecektir.
Herkes evladının mesut olmasını ister.
Allahü teala kullarının dünyada ve ahiretde mesut olması için din gönderdi….
İslamiyet Allaha giden yoldur, dinin emr ve yasaklarına uyan dünya ve ahiretde mesut olur.
Hiç kimse Kur’an-ı kerimi kendi aklına göre tefsir edemez. Kur’an-ı kerimin tefsiri peygamber efendimizin yaşayışı ve anlattıklarıdır. Eshab-ı kiram tefsiri gördü…en iyi eshab-ı kiram anlar… onlarda talebelerine anlattılar,… bunada mezhep denildi…. Mezhepler sonradan çıkma değildir, eshab-ı kiramın hepsi müctehid idi.
Rasgele çok kitab okumak tehlikelidir, doğru kitabı çok okumak lazımdır. Büyüklerin hayatı kitab okumak, okutmak ve yapmakla geçti.
Bu dünya aynadaki bir görüntüdür…görüntünün olabilmesi için bir hakikatin olması lazımdır. hakikat ahiretdir. Mescidlerin, hakiki yeri cennettir, cennetin dünyada izdüşümü mescidlerdir… cennetin yolu mescidlerden geçer. Fotoğrafın olabilmesi için bir gerçeğin olması lazım.. ahiretde bir hakikat olmasaydı dünyadaki bu görüntü olmazdı.
Bütün peygamberleri Allahü teala çok mühim bir özelliğinden dolayı secmiştir. eshab-ı kiram efendilerimiz sormuşlar, ya resulallah sizi hangi güzel huyunuzdan dolayı secti Cenab-ı hak demişler, cevabında peygamber efendimiz "îsar" buyurmuş. İsar: kendi muhtaç olduğu bir şeyi vermektir… her mü’min ömründe birkere olsa bile isar yapabilmelidirki cennete kolay girsin.
En güzel şey îsâr’dır, buda büyükleri, Allahü tealanın sevgili kullarını tanımakla kolaylaştırılır. Beyaz nokta siyahın üzerinde belli olur.
Mîrac aklın bittiği, Îmanın başladığı yerdir...
Allahü tealaya emanet olunuz efendim.
Bir dâvâ ne kadar sıkıntı içinde olmuşsa, o kadar uzun ömürlü olur ve haktır.
Adem aleyhisselam; kupkuru bir dünyaya geldi, yıllarca değil yüzyıllarca sıkıntı çekti. sonra peygamber efendimizin yüzüsuyuhürmetine dua etti. (rabbenâ zalemnâ enfüsenâ...) duasını devamlı okurdu. Sonra, iki evladından biri diğerini öldürdü... bir baba için ne zordur...!
Nuh aleyhisselam 950 sene uğraştı. inanmadılar, çok eziyet ettiler,.. döverlerdi, herseferinde öldü diye bırakırlardı. Cebrail aleyhisselam gelir yaralarını sarardı, tekrar tebliğe başlardı....sonra Allahü teala Ona gemi verdi.
İbrahim aleyhisselam'ı ateşe attılar, oğlunu kesme emri verildi,.. ki bu; Allahütealanın halîl'i, Peygamberi.
Musa aleyhisselamda çok çekti; doğduğu sene firavun bütün erkek çocukları öldürdü. senelerce çobanlık yaptı. dönerlerken, hanımı hamile,.. zifîri karanlık, çaresiz, bir ışık gördü, ışığa gitti. orada Allahü teala Onunla konuştu (mîrac değil, mîrac yalnız peygamber efendimize verildi). Musa aleyhisselam bir kişi gördü, etleri lîme lîme dökülmüş,... Mûsâ aleyhisselam; yâ Rabbî, bunun günahı nedirki, buna böyle ceza verdin dedi. Allahü teala; yâ Musa ceza değil, mükafat verdim, o öyle yüksek makamlar istediki, o makamlara kavuşması için bunu çekmesi lazım dedi.
Eyyüb aleyhisselam'ın kurtlanmadık yeri kalmamıştı...
Yakub aleyhisselam ağlamaktan gözlerini kaybetti...
Yusuf aleyhisselam, kuyuya atılmak kolaymı?...
Zekeriyya aleyhisselam, ağacın içinde ağacla birlikte kesildi...
Îsâ alyhisselam 30 kadar kişiyi ikna etti diye neler çekti.
Bunlar hepsi peygamberdi. neden bu kadar sıkıntı çektiler,.. Lâ ilâhe illallah dedikleri için... Peygamber efendimiz (sallallahu aleyhi vesellem); benim çektiğimi hiçkimse çekmedi buyuruyor. yani en fazla sıkıntıyı Peygamber efendimiz çekti.
Allahü teala dünyayı verdiğine ahireti vermez.
Hadîs'i kutsîde; iki korkuyu bir kalbde cem etmem buyuruluyor. Dünyada Allahü tealadan korkanlar ahiretde korkmasın, dünyada korkmayanlar ahiretde çok korksun.
-Mîrac aklın bittiği, Îmanın başladığı yerdir.
-Mîrac namazdır.
Îmân inanmaktır.
Peygamber efendimiz, Ümmihânî'ye mîracı söyleyince, aman bunu kimseye anlatma, kimse inmaz ve inananlarda vazgeçer dedi.
Peygamber efendimiz'de o halde anlatacağım, inanmayacak olan sonrada vazgeçer, çürük taşlar üzerine bina olmaz, ayrılacak olan şimdiden ayrılsın, sağlamları kalsın buyurdu.
Akıl durdu, zaman durdu, herşey durdu, îmân başladı. Çok hikmetler var. Peygamber efendimiz hiç yalan söylememiştir.
Derler ki; cenneti cehennemi gidip gören varmı? Var. Kim var, hayatında hiç yalan söylememiş olan hazreti Muhammed (sallallahü aleyhi vesellem) var.
1400 senedir devam eden başka bir olay yok... işte mîrac 1400 senedir devam ediyor.
Hazreti Ebu Bekr efendimiz neler çekti, kaç kere dövdüler, Hazreti Ömer efendimiz namaz kılarken şehid edildi, Hazreti Osman efendimiz Kur'an-ı Kerîm okurken şehid edildi...Hazreti Ali efendimizin çektikleri, hele Hazreti Hüseyin efendimizin Başına gelenler, mâlûm.
Yâni Peygamber efendimizin vârisleride çok çektiler... neiçin,...! Allah var dedikleri için.
Dolayısıyla îmân, inanmak çok zor, inandırmak daha zor.
Îman; Allahü tealanın kullarına ihsân ettiği hususi nimetidir. (îmanı olanlar oynasa yeridir).
Herkesin yaptığı bütün ibadetlerin sevabları, katlanarak hazreti EbuBekre, sonrada birmisli daha katlanarak Peygamber efendimize verilmektedir.... hem kâinât O'nun hatırına yaratılmış, hem herkesin sevablarıda O'na verilmektedir.
Hazreti Ebu Bekr herkesden evvel îmân etti, malını ve canını verdi.
Mü'min toprak gibidir. mütevâzîdir. Ne şikayet eder, ne şikayet edilir.
Herkes elindeki taşı, gücüne göre fırlatır. taşı atma gücü îmâna ve ihlasa bağlıdır. başkaları sizi severse inanır. sevmezse inanmaz.
Her mübarek gece kıymetlidir. Fakat mi'rac gecesinin ayrı bir hususiyeti vardır…. Izdırab ve sevincin bir arada yaşandığı gecedir. Peygamber efendimiz bir ay taifte islamiyeti anlattı, hiç kimse inanmadı, alay ettiler, çocuklara taşlattılar. Üzüntülü bir şekilde dönerlerken, bir bağ kenarında oturup biraz istirahat ettiler. Addas adındaki, oradaki bağın bekcisi üzüm getirdi, peygamber efendimiz bismillahirrahmanirrahim deyince, addas şaşırdı, bu sözü buralarda hiç duymadım dedi… peygamber efendimiz sen nerelisin diye sorunca nineveliyim dedi, kardeşim yunusun memleketindensin, o da benim gibi peygamberdi buyurdu.
Addas, yunusu buralarda kimse bilmez, bu güzel yüzün, bu güzel sözlerin sahibi asla yalancı olamaz dedi ve iman etti, bende sizinle gelmek istiyorum dedi…. Peygamber efendimiz ona şimdi sen burada kal, yakında ismimi heryerde işitirsin, ozaman bana gel buyurdu. Bir ay kimse inanmadı, yolda dönerken birkişi iman etti…. Gece ebu talip mahallesinde amcasının kızının evine geldi, aç amcan oğlu Muhammedim buyurunca, ümmü hani; haber verseydiniz yiyecek bir şeyler hazırlardım, yedirecek bir şeyim yok dedi…. Peygamber efendimiz; yiyecek içecek gözümde yok, Rabbime ibadet edecek biryer bana yeter buyurdu….
Allahü teala Cebrail aleyhisselama, habibim bu halde gene bana yalvarıyor, çok üzüldü, onu ben teselli edeceğim, git habibimi bana getir buyurdu…
Evvela mescid-i aksaya geldiler, bütün peygamberlere imam oldu, (tabii ozamanki mescid-i aksa şimdiki yer değil, altkatında bir yerdi, kıblede şimdiki gibi değildi, mescid-i aksa enkıymetli 3 yerden biridir. …)
Peygamber efendimiz gitti, Allahü tealayı bilinemeyen, anlaşılamayan şekilde gördü, … ya rabbî ümmetimede bunu isterim dedi…. İşte namaz bize mirac olarak verildi…
Namaz miractır. Allahü teala namaz gibi bir nimeti insanlara ihsan etti.
Namaz varsa hayat vardır…. Namazdan mahrum olan her şeyden mahrumdur… namaz yoksa insan bir işe yaramaz…namaz Allah sevgisini arttırır, duanın kabulüne sebeptir. Allah yolunda olanın duası makbuldür.
Büyüklerimiz buyuruyorlar ki, “bir dava ne kadar çok üzüntü ve sıkıntılı olursa o kadarda uzun sürer”. Peygamber efendimiz ençok sıkıntıyı ben çektim buyuruyor, o halde dînide kıyamete kadar sürecektir.
Herkes evladının mesut olmasını ister.
Allahü teala kullarının dünyada ve ahiretde mesut olması için din gönderdi….
İslamiyet Allaha giden yoldur, dinin emr ve yasaklarına uyan dünya ve ahiretde mesut olur.
Hiç kimse Kur’an-ı kerimi kendi aklına göre tefsir edemez. Kur’an-ı kerimin tefsiri peygamber efendimizin yaşayışı ve anlattıklarıdır. Eshab-ı kiram tefsiri gördü…en iyi eshab-ı kiram anlar… onlarda talebelerine anlattılar,… bunada mezhep denildi…. Mezhepler sonradan çıkma değildir, eshab-ı kiramın hepsi müctehid idi.
Rasgele çok kitab okumak tehlikelidir, doğru kitabı çok okumak lazımdır. Büyüklerin hayatı kitab okumak, okutmak ve yapmakla geçti.
Bu dünya aynadaki bir görüntüdür…görüntünün olabilmesi için bir hakikatin olması lazımdır. hakikat ahiretdir. Mescidlerin, hakiki yeri cennettir, cennetin dünyada izdüşümü mescidlerdir… cennetin yolu mescidlerden geçer. Fotoğrafın olabilmesi için bir gerçeğin olması lazım.. ahiretde bir hakikat olmasaydı dünyadaki bu görüntü olmazdı.
Bütün peygamberleri Allahü teala çok mühim bir özelliğinden dolayı secmiştir. eshab-ı kiram efendilerimiz sormuşlar, ya resulallah sizi hangi güzel huyunuzdan dolayı secti Cenab-ı hak demişler, cevabında peygamber efendimiz "îsar" buyurmuş. İsar: kendi muhtaç olduğu bir şeyi vermektir… her mü’min ömründe birkere olsa bile isar yapabilmelidirki cennete kolay girsin.
En güzel şey îsâr’dır, buda büyükleri, Allahü tealanın sevgili kullarını tanımakla kolaylaştırılır. Beyaz nokta siyahın üzerinde belli olur.
Mîrac aklın bittiği, Îmanın başladığı yerdir...
Allahü tealaya emanet olunuz efendim.
Nasıl sevmiyeyim ki, bedenimde canımsın,
Hürmetine var oldum, sebebi hayatımsın.
Damarımda kanımsın, bana benden yakınsın,
Sen âşıklara mâ’şûk ve hep canlara cânân.
AlıntıHürmetine var oldum, sebebi hayatımsın.
Damarımda kanımsın, bana benden yakınsın,
Sen âşıklara mâ’şûk ve hep canlara cânân.