Sevgili insanlar,
Çağımızda, ahir zaman olması hasebiyle, dini ve şartlarını tebliğ eden nebilere büyük saldırı ve
hakaretler yapıldığını sıklıkla görmekteyiz. Biz, bunu yapanların sırf bu iş için seçildiklerini biliyoruz.
Elbette ki imanı sağlam olan hiçbir kimse bu tür iftiralara itibar etmez. Biz, hiçbir müminin bunlara
inanıp dini terk etmeyeceğini biliyoruz. "Özgürlük" uğruna bedeni zevkler peşinde koşanlar, muhakkak ki
ömürlerini heba ederler.
Bizim anlatmak istediğimiz; Hazreti Muhammed(s.a.v.)'e ve diğer nebilere hakaret ve iftira etmeyi
özgürlük ve marifet sananların bu tavırlarının asla çağdaşlıkla bağdaşmadığıdır. Çünkü bu tavır, temelde
cahiliye devrinin tek tip insan modeline dayanmaktadır ve çağımızın hoşgörü anlayışıyla kesinlikle
uyuşmamaktadır.
Özgürlük, evrensel değerlere ters düşmeyen her türlü fikre ve zikre saygılı olmaktır. Sen benim
gibi düşünmek, benim sevdiğimi sevmek zorunda mısın ki ben de senin gibi düşünmek, senin sevdiğini
sevmek zorunda olayım? Özgürlük görmek istiyorsan doğaya bak! Çeşit çeşit bitkiler, hayvanlar... Bütün
bitkiler elma ağacı gibi olsun diyebilir miyiz?
Bu sözde özgürlük havarileri, özgürlük ve çağdaşlık adına yaptıkları hakaret ve attıkları iftiralarla
esasında içlerindeki kin ve nefreti kusmaktadırlar. Bu sebeple onların bu halleri kesinlikle özgürlüğün bir
ifadesi olarak değil, ancak çağımızın bir psikolojik hastalığı olarak ifade edilebilir.
Dinin ve dindarlığın özgürlüğü kısıtladığını iddia edenlere en güzel cevabı yine Kuran-ı Kerim
vermektedir:
Eğer Rabbin dileseydi, yeryüzünde kim varsa hepsi birden iman ederlerdi. O halde,
insanları hep mümin olsunlar diye sen mi zorlayacaksın? (Yunus suresi, 99. ayet, Elmalı Hamdi Yazır, Kuranı Kerim ve Yüce Meali)
Aşağılık duygusu kibire düşmek
Uygarlığı para pul ile ölçmek
Dışın süsleyene medeni demek
Zebra daha güzel o da bir eşşek
Bırak Bağdat'ı Şam'ı Arabı
Demokrasi ve din olmuş bir tabu
Olursa şayet gönül erbabı
Cafer olur ona ayak turabı
Cafer Gezgez Abdullah, 07.02.2011
(Son Adem Varoluşu Sırrı adlı kitabın yazarı)
Çağımızda, ahir zaman olması hasebiyle, dini ve şartlarını tebliğ eden nebilere büyük saldırı ve
hakaretler yapıldığını sıklıkla görmekteyiz. Biz, bunu yapanların sırf bu iş için seçildiklerini biliyoruz.
Elbette ki imanı sağlam olan hiçbir kimse bu tür iftiralara itibar etmez. Biz, hiçbir müminin bunlara
inanıp dini terk etmeyeceğini biliyoruz. "Özgürlük" uğruna bedeni zevkler peşinde koşanlar, muhakkak ki
ömürlerini heba ederler.
Bizim anlatmak istediğimiz; Hazreti Muhammed(s.a.v.)'e ve diğer nebilere hakaret ve iftira etmeyi
özgürlük ve marifet sananların bu tavırlarının asla çağdaşlıkla bağdaşmadığıdır. Çünkü bu tavır, temelde
cahiliye devrinin tek tip insan modeline dayanmaktadır ve çağımızın hoşgörü anlayışıyla kesinlikle
uyuşmamaktadır.
Özgürlük, evrensel değerlere ters düşmeyen her türlü fikre ve zikre saygılı olmaktır. Sen benim
gibi düşünmek, benim sevdiğimi sevmek zorunda mısın ki ben de senin gibi düşünmek, senin sevdiğini
sevmek zorunda olayım? Özgürlük görmek istiyorsan doğaya bak! Çeşit çeşit bitkiler, hayvanlar... Bütün
bitkiler elma ağacı gibi olsun diyebilir miyiz?
Bu sözde özgürlük havarileri, özgürlük ve çağdaşlık adına yaptıkları hakaret ve attıkları iftiralarla
esasında içlerindeki kin ve nefreti kusmaktadırlar. Bu sebeple onların bu halleri kesinlikle özgürlüğün bir
ifadesi olarak değil, ancak çağımızın bir psikolojik hastalığı olarak ifade edilebilir.
Dinin ve dindarlığın özgürlüğü kısıtladığını iddia edenlere en güzel cevabı yine Kuran-ı Kerim
vermektedir:
Eğer Rabbin dileseydi, yeryüzünde kim varsa hepsi birden iman ederlerdi. O halde,
insanları hep mümin olsunlar diye sen mi zorlayacaksın? (Yunus suresi, 99. ayet, Elmalı Hamdi Yazır, Kuranı Kerim ve Yüce Meali)
Aşağılık duygusu kibire düşmek
Uygarlığı para pul ile ölçmek
Dışın süsleyene medeni demek
Zebra daha güzel o da bir eşşek
Bırak Bağdat'ı Şam'ı Arabı
Demokrasi ve din olmuş bir tabu
Olursa şayet gönül erbabı
Cafer olur ona ayak turabı
Cafer Gezgez Abdullah, 07.02.2011
(Son Adem Varoluşu Sırrı adlı kitabın yazarı)