Tabiinin büyüklerinden “Atâ bin Ebu Rebah” hazretleri, bir günkü sohbetinde;
- “Allah için dökülen gözyaşları, günahları temizler”, buyurdu.
Dinleyenler;
- Efendim, eski büyükler de çok ağlarmış öyle mi? dediler.
- “Evet”, buyurdu. “Bu, bütün velîlerin ortak özelliğidir zaten. İmam-ı âzam hazretlerinin de çok ağladığı meşhurdur.
- İmam-ı Azam mı dediniz?
- Evet. Onun ağlamasından komşuları müteessir olurlardı hatta. Gecenin belli bir saatinden sonra, “İşte İmam yine başladı ağlamaya” derlerdi.
- Neden ağlardı ki efendim?
- Son nefes korkusundan.
- “Allah için dökülen gözyaşları, günahları temizler”, buyurdu.
Dinleyenler;
- Efendim, eski büyükler de çok ağlarmış öyle mi? dediler.
- “Evet”, buyurdu. “Bu, bütün velîlerin ortak özelliğidir zaten. İmam-ı âzam hazretlerinin de çok ağladığı meşhurdur.
- İmam-ı Azam mı dediniz?
- Evet. Onun ağlamasından komşuları müteessir olurlardı hatta. Gecenin belli bir saatinden sonra, “İşte İmam yine başladı ağlamaya” derlerdi.
- Neden ağlardı ki efendim?
- Son nefes korkusundan.